De komst van humane pluripotente stamceltechnologie (hPSC) heeft geleid tot een revolutie op het gebied van biomedisch onderzoek. Deze cellen, die momenteel wereldwijd in talloze laboratoria worden gebruikt, bieden schijnbaar eindeloze mogelijkheden, namelijk op het gebied van regeneratieve geneeskunde en weefselmodellering om ons onderzoek en onze therapeutische opties tegen talloze ziekten te verbeteren. De veiligheid van het gebruik ervan bij patiënten is echter nog steeds een onderwerp van discussie, aangezien er bezorgdheid bestaat over de vorming van tumoren na het gebruik van pluripotente stamcelafgeleide producten met een klinische intentie.
Het doel van mijn PhD-project is om licht te werpen op wat een menselijke pluripotente stamcel potentieel kwaadaardig maakt en dus onveilig voor klinisch gebruik, met als doel om een proefdiervrij systeem te ontwikkelen dat in staat is om cellen met kwaadaardig potentieel te onderscheiden van cellen die veilig gebruikt kunnen worden. Om dit te doen combineert mijn promotieproject de inspanningen van ons werk bij de Looijenga groep en de expertise in kwaadaardige kiemceltumoren als modellen van kwaadaardige stamcellen, met de expertise van de groep van Prof. dr. Daniela Salvatori van de faculteit Diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht die zich richt op menselijke pluripotente stamcellen en de teratoom assay als een methode om dit kwaadaardige potentieel af te beelden. Dit onderzoek kan bijdragen aan de ontwikkeling van veiligheidsmaatregelen voor de klinische toepassing van van pluripotente stamcellen afgeleide therapieën.
Telefoon -