De behandeling van kinderkanker kan een daling van het IQ of andere zogenaamde
neurocognitieve vaardigheden veroorzaken. Maar het is mogelijk om deze problemen
vroegtijdig op te sporen. Partanen: ‘Meestal doen we als neuropsycholoog 5 tot 6 uur durende assessments met kinderen om mogelijke afwijkingen vast te stellen. Kinderen met kanker moeten langer worden gevolgd om te zien hoe ze zich ontwikkelen. Opgroeien betekent veranderen. Met behulp van een neuropsychologisch monitoringprogramma kunnen veranderingen en groei in de tijd worden gevolgd. Als artsen en neuropsychologen vlak voor de diagnose kunnen beginnen met het volgen van kinderen, kunnen ze de risicofactoren nauwkeuriger bepalen. En zo nodig iets doen.’
Veranderende hersenstructuren
De andere belangrijke speerpunt van Partanens onderzoek is het onderzoeken van
beeldvormingstechnieken voor de hersenen. ‘Met behulp van moderne MRI-scanners met een hoge resolutie zoeken we naar afwijkingen in de hersenen. Als we specifieke cognitieve problemen ontdekken die gerelateerd zijn aan de hersenfunctie, kunnen we iets doen zodat ze niet verergeren.’ Onderzoek kan helpen erachter te komen welke veranderingen in de hersenen tot neurocognitieve problemen kunnen leiden. Partanen: ‘Hoe veranderen de hersenen door de ziekte zelf, door de behandeling of door andere factoren? Als je de antwoorden weet, kun je de behandeling kiezen die het beste resultaat oplevert voor een bepaald kind.’
Nauwe band met de klinische praktijk
Partanen werkt zeer nauw samen met artsen en andere zorgprofessionals in het Máxima. ‘Ons soort onderzoek kan niet worden gedaan zonder een zeer nauwe band met wat er in het ziekenhuis gebeurt. Zo krijgen we onze onderzoeksvragen. Maar het is een tweerichtingsverkeer. De dingen die we ontdekken, hebben alleen nut als we ze vertalen naar wat onze collega’s in het ziekenhuis doen.’ Voor Partanen zijn ouders ook belangrijke partners. Ze moeten hun toestemming geven, maar meestal is dat geen enkel probleem, zegt ze. ‘Elke ouder wil de best mogelijke behandeling voor zijn of haar kind. Bovendien willen de meeste ouders graag samenwerken, omdat goed onderzoek ook toekomstige kinderen zal helpen.
Mensen willen ons echt steunen in onze inspanningen om de missie van het Prinses Máxima Centrum te volbrengen.’
Betere uitgangspositie
Veel mensen weten dat onderzoek in het Máxima belangrijk is, besluit Partanen. ‘Onze neuropsychologiestudies voorzien in een behoefte die door alle betrokkenen wordt gevoeld. Iedereen kan zien welke verwoestende gevolgen de behandeling van kinderkanker kan hebben voor het dagelijks leven, school en werk. Ik ben ervan overtuigd dat kinderen door ons onderzoek een betere uitgangspositie zullen krijgen voor de rest van hun leven.’